Aśtavakra Gita

Aśtavakra Gita czyli Pieśń Aśtavakry to starożytny sanskrycki traktat advajta wedanty w formie rozmowy pomiędzy legendarnym mędrcem Aśtavakrą i jego uczniem, królem Dżanaką w tłumaczeniu Marka Oziewicza.
Oddajmy głos Tłumaczowi:
"Niniejsza książeczka zawiera rozmowę króla Dżanaki z młodym mędrcem Aśtawakrą, który wprowadził króla w tajniki najwyższej mądrości - w stan samopoznania. Dżanaka doznał oświecenia bardzo dawno, kilka tysięcy lat temu, lecz nauki znane pod nazwą "Aśtawakra Gita" lub "Aśtawakra Samhita" przetrwały do dziś. Przetrwały tysiąclecia, ponieważ zawierają najczystszą prawdę, jaką można wyrazić słowami.

Od niepamiętnych czasów niniejszy tekst stanowił lekturę mistyków, joginów, mędrców i świętych, którzy z radością zagłębiali się w tym objawieniu najwyższej prawdy. Dzięki swej niespotykanej klarowności, nauki te, wraz z Upaniszadami, uważa się za wyjątkowe w tradycji mistycznej. Przez całe tysiąclecia mistrzowie przekazywali je uczniom, którym służyły one jako doskonała metoda skupienia się na Absolucie. "Aśtawakra Samhita " był ulubionym tekstem wielkiego dziewiętnastowiecznego świętego z Bengalu - Śri Ramakriszny, który przekazał go swemu najbliższemu uczniowi - Swamiemu Wiwekanandzie. W czasach nam współczesnych, Sai Baba, awatar naszej ery, w rozmowach ze swoimi wielbicielami niejednokrotnie wypowiadał się o tym tekście w samych superlatywach. Jedna z wersji "Asztawakra Gity" przetłumaczona na angielski przez Swamiego Nitjaswarupanandę z misji Ramakriszny nieodłącznie towarzyszy mi od ponad dwudziestu lat. Posłużyła mi jako wielka pomoc w edycji niniejszej książeczki. Moim celem było przełożenie skomplikowanego języka starożytnej prozy na płynny, zrozumiały język współczesny oraz takie uproszczenie tekstu, by można go było zrozumieć bez konieczności sięgania do przypisów, komentarzy i wyjaśnień.

Pozostawiłem w tekście szereg powtórzeń podstawowych idei, do których Aśtawakra często powraca, aby podkreślić ich znaczenie.

Po raz pierwszy dowiedziałem się o tych naukach dwadzieścia lat temu słuchając Sai Baby, kiedy to mówił o mądrości Upaniszadów i niedualistycznej filozofii wielkich mędrców takich jak: Waśiszta, Aśtawakra, Śankara, Ramana Mahariszi czy Nisargadatta Maharadż. Wiele lat później, pracując nad edycją dyskursów Sai Baby na temat "Bhagawad Gity", zwróciłem uwagę na wielki szacunek, jakim Baba darzy Aśtawakrę, którego wielokrotnie wspomina w swoich dyskursach. Dlatego też ten tekst, rozpoczyna się opisem pierwszego spotkania Asztawakry i Dżanaki zawartym w jednym z dyskursów Sai Baby.

Mam nadzieję, że ta lektura, pełna najwznioślejszych i najszlachetniejszych idei, jakie może wyrazić ludzki umysł, pomoże ci, drogi czytelniku - tak jak mnie pomogła - w rozbudzeniu pragnienia poznania najwyższej prawdy. Według nauk wszystkich wielkich nauczycieli, którzy swym życiem urzeczywistnili Najwyższą Jaźń, samopoznanie jest ostatecznym celem ludzkiego życia.
Jest to najistotniejsza wiedza, jaką możemy posiąść, bowiem:

"Dopóki człowiek nie urzeczywistnił siebie, tak naprawdę nie wie nic.
Gdy zaś zrozumie, kim naprawdę jest, będzie wiedział wszystko".
Marek Oziewicz"