Ako je to ljubav

U knjizi priča Ovoga puta o bolu Mihajlo Pantić otvara novu značajnu temu svog pripovedačkog opusa - bol kao jedini neprekidan osećaj u ljudskom životu. U srpskom jeziku imenica bol je i ženskog i muškog roda, i Mihajlo Pantić kreće upravo od te jezičke sveobuhvatnosti bola, podjednako preispitujući i mušku i žensku perspektivu. Ostajući veran prepoznatljivom novobeogradskom ambijentu koji je u srpskoj književnosti uobličen zahvaljujući upravo njegovom proznom radu, Pantić u ovoj knjizi priča govor o ljubavi proširuje pripovedanjem o ovome o čemu je najteže, gotovo nemoguće pripovedati – o bolu sa kojim počinje i sa kojim se završava čovekov boravak na ovom svetu.