About Ελληνικά Παραδοσιακά Παιγνίδια
Το παιγνίδι, εξετάζοντάς το είτε ως όργανο – άθυρμα, είτε ως διαδικασία, θεωρείται άριστο μέσο ενεργοποίησης των φυσικών, διανοητικών και ψυχικών δυνάμεων του ατόμου για άσκηση, διασκέδαση, ανάπαυση και ευχαρίστηση, σωματική, πνευματική και ψυχική.
Από αρχαιοτάτων χρόνων to παιγνίδι είχε ενταχθεί στην εκπαιδευτική διαδικασία, με πρωτεύοντα μάλιστα ρόλλο, τουλάχιστον στη νηπιακή, παιδική και εφηβική ηλικία, ενώ από πολλών ετών, αποτέλεσε το αντικείμενο έρευνας και μελέτης των επιστημών της Κοινωνιολογίας, της Ψυχολογίας, ιδιαίτερα της Παιδοψυχολογίας, της Βιολογίας,της Παιδαγωγικής και της Λαογραφίας.
Έτσι η κάθε επιστήμη και από τη δική της σκοπιά εξετάζοντας το παιγνίδι, έχει να παρουσιάσει διάφορες και μερικές φορές διϊστάμενες θεωρείες, για την αρχή το χαρακτήρα και τη σκοπιμότητά του.
Η Λαογραφία, εξετάζοντας το εθιμικό και ψυχαγωγικό μέρος του παιγνιδιού, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην επινοητική τεχνική του, συγκρίνοντας τη φυσική παρουσία των παιγνιδιών στις παιδικές και στις πρωτόγονες κοινωνίες, εξάγει από τη μελέτη των παιγνιδιών ιδιαίτερα εθνογραφικά συμπεράσματα με σημαντική κοινωνιολογική σημασία και βλέπει τα παιγνίδια ως μέσα ενίσχυσης των κοινωνικών θεσμών, διατήρησης των αρχέγονων εθίμων, ενώ θεωρεί πως μέσω των παιγνιδιών επιτυγχάνεται η προετοιμασία των παιδιών για τους ρόλους των στην αυριανή κοινωνία.
Η Παιδαγωγική, ακολουθώντας τη ρήση του Πλάτωνα: «παιδεία εστί, η των παίδων ολκή προς τον ορθόν λόγον», προσπαθεί να αξιοποιήσει το παιγνίδι στην εκπαιδευτική διαδικασία και μέσα απ΄ αυτή προβάλλει, επισημαίνει και τονίζει τη μεγάλη παιδαγωγική του σημασία.
Η Ψυχολογία – Παιδοψυχολογία αλλά και η Κοινωνιολογία, θεωρούν πως το παιγνίδι:
• αποσκοπεί στο σοβαρό σκοπό της εξέλιξης του ανθρώπου (Karl Groos).
• είναι μέσο ανάπτυξης της νοημοσύνης, και των άλλων γνωστικών δεξιoτήτων του ατόμου. (Jean Piaget).
• είναι έκφραση του υποσυνείδητου και της φαντασίας του παιδιού (Freud).
• Απαλλάσσει το παιδί από ψυχικά συμπλέγματα, από αγωνίες και δειλίες, το καθιστά κοινωνικό, το απαλλάσσει και από πολλές κακές συνήθειες, όπως το ψέμα, τον εγωισμό, την οκνηρία, τη δειλία, το καθιστά ελεύθερο και πειθαρχικό (Erik Erikkson).
Η σημερινή αστικοποιημένη κοινωνία, με τον τρόπο ζωής που διαμόρφωσε και τις προτεραιότητες που έχει θέσει, στερεί από το παιδί τις βασικές προϋποθέσεις ενασχόλησής του με τα ευχάριστα και τα τερπνά. Η συνεχής προσπάθεια της σύγχρονης οικογένειας, για μεγιστοποίηση των οικονομικών της απολαβών, ελαχιστοποίησε αν δεν αποστέρησε πλήρως, τον ελεύθερο χρόνο ενασχόλησής της με τα ευχάριστα και τα τερπνά, και ταυτόχρονα εξάλειψε τον απαραίτητο ζωτικό, ανοιχτό χώρο που απαιτείται για τα ομαδικά παιγνίδια.
Έτσι τα παιδιά, μη έχοντας που να διοχετεύσουν την ενεργήτικότητά τους, το δυναμισμό τους, τη ζωντάνια τους, καταφεύγουν είτε στα παιγνίδια αθύρματα, ξενόφερτα στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είτε στα ηλεκτρονικά παιγνίδια, με ολέθρια στις περισσότερες των περιπτώσεων αποτελέσματα στη σωματική, πνευματική και ψυχική τους υπόσταση. The game, viewed from either institution - plaything or as a process is an excellent means of activating the physical, mental and psychological strength of the individual to exercise, fun, relaxation and pleasure, physical, spiritual and mental.
From the earliest times to play was included in the educational process, with the overarching even roll, at least in infancy, childhood and adolescence, and for many years was the subject of research of science Sociology, Psychology, especially child psychologists, Biology , pedagogy and folklore.
So every science and its own perspective considering the game has to present different and sometimes divergent theories, the principle character and feasibility.
The Folklore, considering customary and entertainment part of the game, with special emphasis on imaginative technique, comparing the physical presence of toys in the children and in primitive societies, exports from the study of games especially ethnographic findings with considerable sociological importance and sees the games as a means of strengthening social institutions, conservation of primitive customs and believes that through games achieved prepare children for their roles in tomorrow's society.
Pedagogy, following the saying of Plato: "Esti education, or children to drawing in the correct word," trying to build the game in the educational process and through this raises points and highlights the great educational importance.
Psychology - Child Psychology and Sociology, I think the game:
• aims serious purpose of human evolution (Karl Groos).
• it is a means of boosting intelligence and other cognitive dexiotiton the individual. (Jean Piaget).
• an expression of the subconscious and imagination of the child (Freud).
• Eliminates the child from psychic complexes from anxieties and cowardice makes social, and exempt from many bad habits, such as lying, selfishness, laziness, cowardice, makes it free and Disciplinary (Erik Erikkson).
Today's urbanized society, the lifestyle that shaped and the priorities set by depriving the child the basic requirements concern itself with the pleasant and delightful. The continuous efforts of modern family to maximize its financial earnings, minimized if not completely deprived, leisure time engaging with the pleasant and delightful, and simultaneously eliminated the lifeblood, open space required for group games.
So kids, not having that channel their energy, dynamism, liveliness, or resort in toys playthings outlandish vast majority either in video games, with disastrous in most cases results in physical, mental and mental status.