Qoqnoos

ققنوس؛ آغازی دیگر ..

ققنوس پرنده ای اسطوره یی که که در قالب و محیط جغرافیایی خاصی جای نميگيرد. افسانه ی این پرنده که نماد عمر دگربار و حیات جاودان است، ازمصر باستان برخاسته، به یونان وروم و دیگر ممالک رفته و همسو با باورهای حماسی شاخ وبرگ بیشتر یافته است.

بر طبق روایت ها ، ققنوس پرنده اي زيبا و با شکوه و نماد اميد و تداوم زندگي است. پرهاي او سرخ و طلايي است ، رنگ خورشيد در حال طلوع ...

بر طبق روايات ، وقتي پرنده مرگ خود را نزديک مي بيند، توده اي از چوب و هیزم فراهم کرده و آن را شعله ور مي کند و در شعله هاي آن جان مي سپارد. اما از خاکستر ها پرنده جديدي بر مي خيزد که باقيمانده والد خود را جمع مي کند و آنها را محراب آمون ( خداي خورشيد ) مي نهد.

یعنی که از خاکسترش دگر بار، ققنوسی دیگر با طراوت جوانی سر بر می آورد و دور دیگری از زندگی را می گذراند و غالبا تمثیلی است از فنا ناپذیری و حیات جاودان.

این پرنده به راستی نادر است و آن طور که از شکل واندازه اش در تصاویر بر می آید، بال و پرش بخشی قرمز و بخشی زرد طلایی است و اندازه و شکل عمومی آن مانند عقاب است.. آثار نویسندگان و شاعران قرون جدید و معاصر در مغرب زمین که در آن ها به ققنوس اشاره رفته نیز بسیار زیاد است. از مجموع این مطالب می توان یک روایت کلی برای ققنوس ارائه داد:

ققنوس در اغلب فرهنگ ها، نماد جاودانگی و عمر دگربار تلقی شده است